BENİ UNUTMAK SİZİ ZORLAMAYACAK AMA SİZİ UNUTMAK HİÇ KOLAY OLMAYACAK....

''Bu kağıt parçasına derdimi anlatacak kadar yalnız mıyım gerçekten? Hayattan ne ara bu kadar nefret ettim. Ufacık şeyden bile mutlu olan ben, neden ufacık şeyden bile nefret etmeye başladım? Kimseye derdimi anlatamıyorum, sorularıma cevap bulamıyorum. Ağlamak istiyorum,  ağlayamıyorum. Sevdiklerimin yanımda olmasını istiyorum, kimseyi yanımda bulamıyorum.En yakınının seni hayattan soğutacak kadar üzmesi ve bundan haberinin  olmamasının ne kadar acıtabileceğini tahmin edebilir misin? Hiç bu kadar çevrenden darbe yedin mi? Her şey üzüyor, her şey canımı sıkıyor, her şey her geçen gün daha fazla acıtıyor.Birilerinin yanımda gibi gözüküp  canımı daha fazla acıtmasına dayanamıyorum
Onlara içimden gelen her şeyi söylemek istiyorum ama onların yaptıklarını ben yapmıyorum. Onlar yüzünden bu kadar üzüldükten sonra hala onları bu kadar düşünmem... Neden onlar ve hayat kadar acımasız olamıyorum. Ben buyum işte. Herkesin derdine çare olmak için bu kadar çırpınırken, bir şey olduğunda yanında kimseyi bulamayan BEN! Neden ağlayamıyorum?
Gözyaşlarıma değmeyecek kadar değersizlerse neden onlar için bu kadar üzülüyorum? SEN! Bu kadar soruma cevap verebilecek misin? Yoksa sende herkes gibi beni görmezden gelip yok mu sayacaksın? Derdimi anlatacağım , bir şeyler paylaşabileceğim bir tek sen kalmışken sen de mi gideceksin? Git, ya da gitme! Bu defa giden ben, yalnız bırakan ben, arkadan vuran ben olmak istiyorum.Bunu arkamdan üzülmeyeceğinizi bildiğim için istiyorum.En ufak bir şekilde üzüleceğinizi bilsem emin olun gitmezdim. Çünkü her şeye rağmen sizi canımı verecek kadar çok seviyorum maalesef ve üzülmenizi istemiyorum.''
   
'' BENİ UNUTMAK ZOR OLAMAYACAK AMA SİZİ UNUTMAK HİÇ KOLAY OLMAYACAK''
                     
                                                                                                                            AFİFE DOĞDU..